امروزه کرونا همه جای جهان را در برگرفته؛ اینقدر جسور شده که تو خونه، تو محل کار و کاسبی هم اومده؛ انگار نه انگار که مدت‌هاست مردم در کنار هم زندگی می‌کنند. یادش بخیر، همین یک‌سال پیش بود برای در آغوش گرفتن هم، ترسی نداشتیم یا برای در کنار هم بودن بدون واهمه در کنار هم، از هم می‌گفتیم. چی شد که یه ویروس ناچیز این چنین ما را از هم دور کرد... و دنیای، مردم جهان را بهم ریخت... برخی را زمین‌گیر و مستاصل، برخی را گرفتار و ناتوان و برخی را در سکوت تاریک خاک فرو بردند.

بی‌دلیل نیست که برای فرار از ابتلا باید ماسک بزنیم؛ شاید حکمت آن، تفسیر روزهای خوب گذشته است.... شاید خدا می‌خواهد که ما کمتر صحبت کنیم، شاید این ماسک دلیلی باشد برای قدر دانستن روزهای خوب باهم بودن...

شاید دلیلی باشد برای قدر دانستن امنیتی که در باهم بودن داشتیم.... این ویروس به ما گفت باید دل از دنیا شست.... این دنیایی که با یک ویروس سیاه و تاریک می‌شود؛ دنیای درونی ما نیست..... دنیای وجود من سراسر امنیت است و شادابی....

چقدر جالبه که قبل از کرونا، ویروسی در جهان شکل گرفت  که برای نابودی آن هم باید دل  از دنیا می‌شستیم. ویروس، این‌بار نه از ووهان چین بلکه از جای جای جهان گرد هم آمدند تا راه نفس ملت‌ها را در سینه حبس کنند؛ ویروسی که قبل از رشد و فراگیر شدن توسط عاشقانی جان بر کف؛ عاشقانه دل از دنیا شستند و این ویروس را مهار کردند که مبادا ملت‌ها زیر شمشیر برنده این قصابان گردن خم کنند.

 این ماجرا، حکایت یکی از این عاشقان است که با دلبری خدا را مجذوب خود کردند. لیلا بیگلری همسر شهید مدافع حرم سعید انصاری به روایت آشنایی و  نحوه شهادت این شهید والامقام می‌پردازد و از همسفر زندگی خود می‌گوید. فیلم کامل این گفتگو را اینجا ببینید

این گفت گو بسیار زیباست و نشانه آرمان ها و اهداف بلند مدافعان حرم که یکی از خاطرات مثلا عملیاتی ست برای نجات دختری که گوشش را بریده اند.

https://www.aparat.com/v/QbfnA

همسفر عشق؛ به روایت محمد کربلایی اسماعیل